ارزیابی سطح آلودگی صوتی در مراحل مختلف جراحی
معرفی
آلودگی صوتی در اتاق عمل یکی از چالش های باقیمانده است. هر دو بیمار و پزشک در معرض سطوح مختلف صدا در طی موارد عمل قرار می گیرند که بسیاری از آنها می توانند برای ساعت ها ادامه داشته باشند. این مطالعه با هدف بررسی آلودگی صوتی در اتاق عمل در طی مراحل مختلف جراحی انجام شده است.
مواد و روش ها
در این مطالعه مقطعی، میزان صدا در اتاق عمل بیمارستان های وابسته به دانشگاه همدان (کل 10) در ایران در طی مراحل مختلف جراحی با استفاده از روش سنجش B & K اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استانداردهای ملی و بین المللی مقایسه شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آمار توصیفی و آزمون ANOVA یکطرفه، آزمون t و آزمون همبستگی پیرسون انجام شد.
نتایج :
سطح آلودگی صوتی در اکثر مراحل جراحی بالاتر از استانداردهای ملی و بین المللی است. بالاترین سطح آلودگی صوتی مربوط به روش های ارتوپدی و کمترین آن مربوط به عمل جراحی لاپاروسکوپی و جراحی قلب است. بالاترین و کمترین سطح صدا ثبت شده در طول عملیات به ترتیب 93 و 55 دسی بل بود. سطح صدا تولید شده توسط تجهیزات (4.1 ± 4.0 سانتیمتر)، حرکت واگن برقی (2.3 ± 2.3 جیبی) و گفتگوهای پرسنل (3.9 ± 64 سانتیمتر) منبع اصلی نویز هستند.
نتیجه
آلودگی سر و صدا اتاق عمل، بالاتر از استانداردهای موجود است. این روش برای دستیابی به شرایط مناسب باید اصلاح شود
معرفی
آلودگی صوتی صدای خواسته یا ناخواسته در محیط محیطی است. به عبارت دیگر، ترکیبی نامحدود و نامنظم صدا است. آلودگی صوتی اثرات زیادی بر روی انسان دارد، از جمله کاهش شنوایی، اثرات احساسی (احساس ناراحتی فیزیکی در گوش)، اختلال در برقراری ارتباط، اثرات روانی بر سلامت جسمانی و اثرات نامطبوع بر وضعیت روحی افرا. سر و صدای زیادی نیز می تواند اثرات نامطلوب بر کارآیی کار و حوادث داشته باشد. همچنین می تواند موجب اختلال خواب و رفتار، افزایش فعالیت روده معده، ضربان قلب، فشار خون، میزان تنفس و مصرف اکسیژن شود . یکی از مکان هایی که سطوح بالای سر و صدا می تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت عمومی داشته باشد بیمارستان است. اولین مرحله مهم برای کنترل آلودگی صوتی که امروزه بسیار مهم است، اندازه گیری سطح سر و صدا و پارامترهای مورد نظر و مقایسه آن با پارامترهای استاندارد می باشد
در نقاط مختلف جهان، نویز مجاز در دو سطح تعریف شده است
- . سطح اول، استانداردهای مشخص شده برای انواع مختلف محیط با کاربران مختلف است و به طور طبیعی بستگی به نوع رفتار، فرهنگ و عوامل دیگر درگیر در کشور دارد
- . سطح دوم استاندارد هایی است که برای منابع تولید صدا تولید شده اند.
میانگین میزان نویز در اتاق های عمل در مطالعات مختلف حدود 65-60 دسی بل (A) است، اما ممکن است حتی بیش از 100 دسی بل (A) باشد. سر و صدای زیاد می تواند مراقبت از بیمار را تحت تاثیر قرار دهد و تمرکز را در طول عمل جراحی مختل کند. با این حال، مهمترین اثر ناگوار سر و صدای بیش از حد در اتاق عمل، بر گفت و شنود کارکنان است. سر و صدای گفتگو غیر ضروری با عملکرد عملیات مواجه می شود، زیرا این نوع سر و صدا عمدتا باعث سردرگمی می شود و ممکن است سر و صدا اصلی و ضروری را پنهان کند
شورای بین المللی صدای اعلام کرده است که سطح سر و صدا در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان ها نباید بیش از حد متوسط 45 دسی بل در طول روز، 40 دسی بل در غروب و 30 دسی بل در شب باشد. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده توصیه می کند سطح صدای در بیمارستان ها در طول روز نباید بیش از 35 دسی بل باشد. انجمن مشاوران آکوستیک استرالیا همچنین توصیه می کند که نویز پس زمینه نباید بیش از 30 دسی بل (A) [10] باشد.
اگر در اتاق عمل جراحی انجام نمیشود ، صدای پس زمینه حدود 13 دسی بل (A) است. بالاترین میزان صدا در اتاق عمل، مرحله آماده سازی برای عمل جراحی است
. در طی جراحی:
- نویز پیوسته ناشی از طرفدار بیهوشی تخمین زده می شود 65 دسی بل
- 73 دسی بل در مکش جراحی
- 70 دسی بل در سیستم پاک کننده دستگاه بیهوشی
منابع نویز متناوب عبارتند
1.دستگاه دیترمای
2.جابجایی دستگاه جراحی
برای کنترل آلودگی صوتی، اندازه گیری سطح سر و صدا و پارامترهای مورد نظر بسیار مهم و مقایسۀ آن با پارامترهای استاندارد بسیار مهم است.
. علاوه بر این، هیچ مطالعه جامعی در مورد آلودگی صوتی در اتاق عمل بیمارستان ها انجام نشده است. لذا این مطالعه به منظور بررسی آلودگی صوتی در اتاق عمل در طول جراحی های مختلف در بیمارستان های آموزشی شهر همدان در ایران انجام شد. همچنین نتایج به دست آمده با استانداردهای فعلی مقایسه شده است.
برای این منظور، اجرای پروژه ها در هر بیمارستان آموزشی در مراحل جراحی سه روزه شرکت کردند و شاخص های نویز و سطح آلودگی صوتی (NPL) در اتاق های عمل جراحی در محل جراحان و کارکنان اتاق عمل انجام شد
پارامترهای نویز مورد بررسی در این مطالعه عبارتند از:
LAeq: سطح سر و صدا
L10: میزان سطح سر و صدا بالاتر از 10٪ از کل دوره اندازه گیری است.
L50: میزان فشار سر و صدا بالاتر از 50٪ از کل دوره اندازه گیری است.
L90: میزان سطح سر و صدا بالاتر از 90٪ از کل دوره اندازه گیری بود.
NPL: سطح آلودگی صوتی محاسبه شده توسط معادله زیر برای هر یک از مکان ها.
NPL = LAeq + (L10 − L90)
اندازه گیری سطح صدا قبل از شروع به اندازه گیری و زمانی که دستگاه بیکار بود با استفاده از سیستم موجود کالیبراسیون روزانه کالیبراسیون شد.
داده های مربوط به اندازه گیری سطح سر و صدا از اتاق های عمل جراحی بیمارستان و انجام مراحل جراحی در طی 5 دقیقه در سه مرحله (5 دقیقه در شروع عمل جراحی، 5 دقیقه در وسط جراحی و 5 دقیقه در مرحله عمل جراحی) . پس از انتقال داده ها به کامپیوتر و تعیین هر یک از شاخص های نویز، داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مقایسه NPL در اتاق های مختلف مختلف با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد و مقایسه NPL و انواع جراحی با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مقایسه شد. مقايسه ميزان آلودگی صوت با استانداردهای موجود با استفاده از آزمون t انجام شد.
شورای بین المللی صدای اعالم کرده است که سطح صدا در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان نباید بیش از 45 دسی بل در طول روز، 40 دسی بل در غروب خورشید و 30 دسی بل در شب باشد. آژانس حفاظت از محیط زیست و سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند که سطح صدا در بیمارستان ها در طول روز نباید بیشتر از 35 دسی بل باشد. انجمن مشاوران آکوستیک استرالیا همچنین توصیه می کند که نویز پس زمینه باید بیش از 30 دسی بل (A) [10] باشد. با توجه به ماده 2 قانون پیشگیری از آلودگی صوتی منتقل شده توسط هیئت وزیران، سطح صدا در فضای باز 65 دسی بل در ایران تعیین شده است [8]. سطوح توصیه شده توسط سازمان های مختلف با NPL در طی جراحی های مختلف در بیمارستان های منتخب در این مطالعه مقایسه شد (شکل 1)
نتیجه”
- بر اساس یافته های این مطالعه (جدول 1)، منابع اصلی سر و صدا در هر اتاق عمل از:
- “سر و صدای حرکت واگن برقی در راهرو” (4.5 ± 70 دبی)؛
- “نویز سیستم اتوکلاو” (67 ± 3.6 دسی بل)؛
- “سر و صدا اتوکلاو در هنگام کم آبی” (71 ± 4.1 دسی بل)؛
- “سر و صدای جنبش واگن برقی در راهرو” (71 ± 2.5 دسی بل)؛
- و “سر و صدای حرکتی واگن برقی در راهرو ها” (± 3.1 dB) ± 64 درجه بود.
طراحی آکوستیک در بیمارستان ها
در ساخت بیمارستان باید موازینی جهت کاهش سرو صدا در نظر گرفته شود . استفاده از موادعایق صدا در ساخت کف اتاق ، سقف و دیوارها در رسیدن به این امر مهم است . در اتاق عمل باید از عایقهای صوتی بین محل اسکراب و استرایلیزسیون استفاده شود . چنانچه که در icu ، در ساخت اتاق وسایل از عایق های صوتی استفاده شود و همچنین قرارگاه پرستاران از محل نگهداری بیماران جدا شود سطح سرو صدا ی زمینه را میتوان به میزان 8-10 دسی بل (A) کاهش داد
منابع :
- Barbosa ASM, Cardoso MRA: Hearing loss among workers exposed to road traffic noise in the city of São Paulo in Brazil. Auris Nasus Larynx 32, 17–21 (2005) []
- Bahreyni T, Pour Sadegh M, Tamjidi A, Bazri A: Sound pollutants in the industrial environments of Mashhad. Med J Mashhad Univ Med Sci 40, 27–32 (1997)
- Ehteshmzadeh S. (1997): Workers exposure to high noise level in environment and public place. Proceedings of the 1st Scientific Congress about Noise and Its Effect on Human, Tehran, Iran, pp. 36–36 [in Persian]
- Gerhardt KJ, Abrams R: Fetal exposures to sound and vibroacoustic stimulation. J Perinatol 20, 21–30 (2000) ]
- Liu EH, Tan S-M: Patients’ perception of sound levels in the surgical suite. J Clin Anesth 12, 298–302 (2000) []
- Way TJ, Long A, Weihing J, Ritchie R, Jones R, Bush M, Shinn JB: Effect of noise on auditory processing in the operating room. J Am Coll Surg 216, 933–938 (2013) ]
- IEPO (2005): Iranian Environmental Protection Organization Law and Regulation (2nd ed.) IRAN-EP0 Press, Tehran:
- Kayvani N. (2004): National Environmental Protection Organization Environmental Criteria and Standards (1st ed). Dayereh Sabz Publications, Tehran, pp. 13–14 [in Persian]
- West J, Busch‐Vishniac I, King J, Levit N: Noise reduction in an operating room: A case study. J Acoust Soc Am 123, 3677 (2008)
- Kurmann A, Peter M, Tschan F, Mühlemann K, Candinas D, Beldi G: Adverse effect of noise in the operating theatre on surgical‐site infection. Br J Surg 98, 1021–1025 (2011) ]